رخ به زلف سیاه می‌پوشد
طره زیر کلاه می‌پوشد

عارض او خلیفهٔ حسن است
از پی آن سیاه می‌پوشد

یوسفان را به چاه می‌فکند
وز جفا روی چاه می‌پوشد

بر در او ز های و هوی بتان
نالهٔ داد خواه می‌پوشد

آهوان را به سبزه می‌خواند
دام زیر گیاه می‌پوشد

حال خاقانی ارچه می‌داند
آب خود زیر کاه می‌پوشد