هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان آرزوها و اهداف بلندپروازانه خود می‌پردازد. او می‌خواهد بر مشکلات و محدودیت‌های دنیوی غلبه کند، به جایگاه والایی دست یابد و با خداوند ارتباط مستقیم برقرار کند. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، عرفان، و تلاش برای رسیدن به کمال سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. این مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده و ناملموس باشد.

غزل شمارهٔ ۲۷۰

دارم سر آنکه سر برآرم
خود را ز دو کون بر سر آرم

بر هامهٔ ره روان نهم پای
همت ز وجود برتر آرم

بر لاشهٔ عجز بر نهم رخت
تا رخش قدر عنان درآرم

این دار خلافت پدر را
در زیر نگین مسخر آرم

وین هودج کبریای دل را
بر کوههٔ چرخ اخضر آرم

وین تاج دواج یوسفی را
درمصر حقیقت اندر آرم

بی‌واسطهٔ خیال با دوست
خلوت کنم و دمی برآرم

در حجرهٔ خاص او فلک را
مانندهٔ حلقه بر در آرم

شب را ز برای زنده ماندن
تا نفخهٔ صور همبر آرم

گر پرده‌دری کند تف صبح
از دود دلش رفوگر آرم

در کعبهٔ شش جهت که عشق است
خاقانی را مجاور آرم
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.