هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به مفاهیمی مانند عشق، فداکاری، و گذر از مادیات برای رسیدن به حقیقت وجودی اشاره دارد. شاعر از خواننده می‌خواهد که از تعلقات دنیوی بگذرد و به عشق حقیقی روی آورد. همچنین، تأکید بر این است که عشق واقعی نیاز به فداکاری و پذیرش درد و رنج دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری و گذر از مادیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۰۳

رخت تمنای دل بر در عشاق نه
تخت شهنشاه عشق بر سر آفاق نه

قفل که بر لب نهی از لب معشوق ساز
پای که از سر کنی در صف عشاق نه

زخم که جانان زند همسر مرهم شناس
زهر که سلطان دهد همبر تریاق نه

طاق پذیر است عشق جفت نخواهد حریف
بر نمط عشق اگر پای نهی طاق نه

دیدهٔ تو راست نیست لاف یکی بین مزن
صورت تو خوب نیست آینه بر طاق نه

عالم زراق را سغبه مشو چون شدی
هر دو جهان مردوار بر کف زراق نه

از سر حد وجود بگذر خاقانیا
با عدم ار عاشقی دست به میثاق نه
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۰۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.