هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از خاقانی، بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از زیبایی و جذابیت معشوق سخن می‌گوید و درد و رنج عشق خود را توصیف می‌کند. شاعر از عشق خود به عنوان تجربه‌ای سخت و آزمون‌گر یاد می‌کند و خود را اسیر این عشق می‌داند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و احساساتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۳۱۳

ای زیر نقاب مه نموده
ماه من و عید شهر بوده

از مقنعه ماه غبغب تو
صد ماه مقنعم نموده

باد سر زلفت از سر آغوش
دستار سر سران ربوده

دردانهٔ عقد عنبرینت
خونین صدف از دلم گشوده

توسوده به پای غم دلم را
من آتش غم به دست سوده

از شورش آه من همه شب
با دام تو دوش ناغنوده

وز نالهٔ زیور تو تا روز
من نالهٔ خویش ناشنوده

ای طعنه زده به دیگرانم
در کاهش جان من فزوده

خاقانی اسیر دیگران نیست
هم عشقت و گرگ آزموده
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.