هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، به توصیف خط و نوشته‌های زیبا و تأثیرگذار می‌پردازد. شاعر از خط به عنوان عنصری جادویی و هنرمندانه یاد می‌کند که بر همه خط‌های دیگر برتری دارد و حتی طبیعت و موجودات دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین، شاعر به تأثیرات منفی این خط بر خود اشاره می‌کند و از رنج‌هایی که متحمل شده است سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رنج و تأثیرات منفی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
غزل شمارهٔ ۳۶۷
خطی بر سوسن از عنبر کشیدی
سر خورشید در چنبر کشیدی
همه خط‌های خوبان جهان را
به خط خود قلم بر سر کشیدی
کنار نسترن پر سبزه کردی
پر طوطی سوی شکر کشیدی
مگر فهرست نیکوئی است آن خط
که بی‌پرگار و بی‌مسطر کشیدی
به گرد خرمن ماه از خط سبز
ز صد قوس و قزح خوش‌تر کشیدی
ز زلفت بس نبود این ترک‌تازی
که هندوی دگررا برکشیدی
تو بر خاقانی بیچاره دایم
گهی تیغ و گهی خنجر کشیدی
سر خورشید در چنبر کشیدی
همه خط‌های خوبان جهان را
به خط خود قلم بر سر کشیدی
کنار نسترن پر سبزه کردی
پر طوطی سوی شکر کشیدی
مگر فهرست نیکوئی است آن خط
که بی‌پرگار و بی‌مسطر کشیدی
به گرد خرمن ماه از خط سبز
ز صد قوس و قزح خوش‌تر کشیدی
ز زلفت بس نبود این ترک‌تازی
که هندوی دگررا برکشیدی
تو بر خاقانی بیچاره دایم
گهی تیغ و گهی خنجر کشیدی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۶۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
