هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که پس از وفات محمد علوی، قصد داشت شعری بسراید اما به این نتیجه رسید که پس از او، سرودن شعر در جهان زشت و ناپسند است.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، موضوع مرگ و تأثیر آن بر هنر و ادبیات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
شمارهٔ ۹ - زشت باشد که شعر گوید کس
در وفات محمد علوی
خواستم زد به نظم یک دو نفس
باز گفتم که در جهان پس از او
زشت باشد که شعر گوید کس
خواستم زد به نظم یک دو نفس
باز گفتم که در جهان پس از او
زشت باشد که شعر گوید کس
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - که از رنج پیری تن آگه نبود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - نه خفته نه بیدار نه دیوانه نه هشیار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
