هوش مصنوعی:
این متن به توصیف عشق و ویژگی‌های آن می‌پردازد. عشق به عنوان یک احساس عمیق و رنگین توصیف شده است که قلب عاشق را به رنگ زعفران و قلب غافل را به رنگ ارغوان می‌کشد. همچنین، عشق به عنوان یک نیروی قدرتمند و ارزشمند معرفی می‌شود که حتی پایمرد جان نیز در برابر آن کم‌ارزش است. عشق وعده‌هایی دارد که جان و مال را در بر می‌گیرد و گرد موکب عشق، حتی اگر به جان باشد، رایگان است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق و انتزاعی درباره عشق و فلسفه آن است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد تا به درستی درک شود.
غزل شمارهٔ ۱۰۰
رنگ عاشق چو زعفران باشد
هرکه عاشق بود چنان باشد
روی فارغ‌دلان به رنگ بود
رنگ غافل چو ارغوان باشد
قاصد عشق او ز ره چو رسید
کمترین پایمرد جان باشد
عشق چون در حدیث وعده شود
عدت جان خان و مان باشد
یعلم‌الله که گرد موکب عشق
گر به جانست رایگان باشد
هرکه عاشق بود چنان باشد
روی فارغ‌دلان به رنگ بود
رنگ غافل چو ارغوان باشد
قاصد عشق او ز ره چو رسید
کمترین پایمرد جان باشد
عشق چون در حدیث وعده شود
عدت جان خان و مان باشد
یعلم‌الله که گرد موکب عشق
گر به جانست رایگان باشد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
