هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از دیدار با معشوقه‌ای زیبا و مهربان سخن می‌گوید که از دور او را دیده و با اشاراتی پنهانی به او سلام کرده است. معشوقه با زیبایی بی‌نظیر و موهای خون‌آلود توصیف شده است.
رده سنی: 15+ این متن حاوی مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم شعری کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.

غزل شمارهٔ ۱۷۶

دوش در ره نگارم آمد پیش
آن به خوبی ز ماه گردون بیش

گشته از روی و زلف خونخوارش
خاک گلرنگ و باد مشک پریش

چون مرا دید ساعتی از دور
آن بت نیکخواه نیک‌اندیش

به اشارت نهان ز دشمن گفت
کالسلام علیک ای درویش
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۷۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.