هوش مصنوعی:
این متن به ستایش ویژگی‌های اخلاقی و ظاهری یک فرد می‌پردازد و بیان می‌کند که اگر او دارای طبع داوری بود، شایسته وصف پیامبری می‌بود. همچنین اشاره می‌کند که جمال او ابزار دلبری است و اگر اویس، شخصیت زاهد، او را می‌دید، به جای زهد، قلندری را در او می‌یافت. متن همچنین به این نکته اشاره دارد که اگر مشتری به او می‌رسید، به دل و جانش علاقه‌مند می‌شد و در میان همه مسلمانان، کسی مانند او کافر به نظر می‌رسید.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با مفاهیم ادبی و فلسفی دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
غزل شمارهٔ ۲۷۹
گر ترا طبع داوری بودی
در تو وصف پیمبری بودی
آلت دلبری جمالت هست
طبع دربار بر سری بودی
گفتن اندر همه مسلمانی
چون تویی هست کافری بودی
مشتری گر به تو رسیدی هیچ
به دل و جانت مشتری بود
با همه زهد گر اویس ترا
دیده بودی قلندری بودی
در تو وصف پیمبری بودی
آلت دلبری جمالت هست
طبع دربار بر سری بودی
گفتن اندر همه مسلمانی
چون تویی هست کافری بودی
مشتری گر به تو رسیدی هیچ
به دل و جانت مشتری بود
با همه زهد گر اویس ترا
دیده بودی قلندری بودی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
