هوش مصنوعی: این متن به بررسی زندگی و تفکرات افراد مختلف، از جمله صوفیان و آزادگان، می‌پردازد. اشعار به موضوعاتی مانند رهایی از دام نام و جاه، بی‌اعتنایی به مال و منال، و ارزش آزادی و بی‌قیدی اشاره می‌کنند. همچنین، به انتقاد از برخی رفتارهای اجتماعی و مذهبی پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم انتقادی ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۳۸

مگر پیر سجاده حالی نداشت؟
کزین خلق و کثرت ملالی نداشت؟

ازین دام نام و ازین چاه جاه
به بالا نیامد، که بالی نداشت

به آخر بداند خداوند لاف
که: در سر بغیر از خیالی نداشت

چه گویی که: صوفی نخوردست می؟
که از بیم مردم مجالی نداشت

خوشا! وقت آزادهٔ فارغی
که با کس جواب و سؤالی نداشت

شکم بنده حال دهن بستگان
چه داند؟ چو این روزه سالی نداشت

ز درد جدایی چه نالد کسی؟
که با نازنینی وصالی نداشت

کمال خود آن کو ز صورت شناخت
بر اهل معنی کمالی نداشت

دلی یافت خط نجات از بلا
که بر چهره زین رنگ خالی نداشت

درین ملک مردی نشد پای بند
که چون اوحدی ملک و مالی نداشت
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.