هوش مصنوعی: این متن درباره‌ی اهمیت پاک نگه داشتن دل از آلودگی‌های دنیوی مانند حرص و شهوت و جهل است. تأکید می‌کند که تنها با هدایت الهی و عقل می‌توان دل را از این آلودگی‌ها نجات داد و به طاعت واقعی رسید. همچنین اشاره می‌کند که طاعت واقعی نزد خداپرستان، رفتاری است که در آن آزار دل وجود نداشته باشد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در متن نیاز به درک و تجربه‌ی بیشتری دارد که معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم فلسفی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۲۳۸

باید که مال دنیا مسمار دل نباشد
کین مارها که بینی، جز مار دل نباشد

بیمار جهل گردد روزی هزار نوبت
از عقل اگر زمانی تیمار دل نباشد

وقتی که حرص و شهوت خواری کنند بر دل
آه! ار عنایت او غم خوار دل نباشد

سودی ندارد از کس یاری نمودن دل
نور هدایت او تا یار دل نباشد

نزد خداپرستان دانی که: چیست طاعت؟
آن سیرتی که در وی آزار دل نباشد

یک بار اگر ببینی دل را، یقین بدانی
کین آبگینه هرگز در بار دل نباشد

بر قول اوحدی کن گوش، ار نجات خواهی
زیرا که قول او جز مسمار دل نباشد
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.