هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات عشق، وفاداری، بخشش، و رفتار انسانی می‌پردازد. شاعر از خوبرویان، پادشاهان، و عاشقان صحبت می‌کند و به رفتارهای مختلف آن‌ها اشاره می‌کند. همچنین، شاعر از بخشش، دعا، و یادآوری دیگران سخن می‌گوید و به این نکته اشاره می‌کند که حتی پادشاهان نیز ممکن است به غلط از گداها یاد کنند. در نهایت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که اشتباهات انسانی طبیعی است و نباید از آن‌ها ناراحت شد.
رده سنی: 16+ این متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عشق و بخشش نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارند که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۳۱۶

خوبرویان جفا پیشه وفا نیز کنند
به کسان درد فرستند و دوا نیز کنند

پادشاهان ولایت چو به نخجیر روند
صید را گر چه بگیرند رها نیز کنند

نظری کن به من، ای دوست، که ارباب کرم
به ضعیفان نظر از بهر خدا نیز کنند

بوسه‌ای زان دهن تنگ بده، یا بفروش
کین متاعیست که بخشند و بها نیز کنند

عاشقان را زبر خویش مران، تا بر تو
زر و سر هر دو ببازند و دعا نیز کنند

گر کند میل به خوبان دل من، عیب مکن
کین گناهیست که در شهر شما نیز کنند

بر زبان گر برود یاد منت باکی نیست
پادشاهان به غلط یاد گدا نیز کنند

توختایی بچه‌ای، در تو خطا نیست عجب
کانچه بر راه صوابند خطا نیز کنند

اوحدی، گر نکند یار ز ما یاد، مرنج
ما که باشیم که اندیشهٔ ما نیز کنند؟
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.