هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به موضوعاتی مانند وفاداری، زیبایی، عزت نفس، عشق و فداکاری می‌پردازد. شاعر تأکید می‌کند که وفاداری و حسن خلق از زیبایی ظاهری مهم‌تر است و حتی خاکی که از عشق نشأت گرفته باشد، از خون ارزشمندتر است. همچنین، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که نگاه کردن به خوبان برای پارسایان عیب نیست و حتی دشنام عزیزان از دعای دیگران بهتر است.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری و عشق ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری برای درک کامل داشته باشند.

غزل شمارهٔ ۳۲۷

نازنینا، حسن و خوبی با وفا بهتر بود
گر وفا ورزی بهر حالی ترا بهتر بود

گر نباشد لطف طبع و حسن خلق و عز نفس
نقش دیواری ز صد ترک ختا بهتر بود

تکیه بر خوبی نشاید کرد کان ده روزه‌ایست
وندران ده روز اگر باشد وفا بهتر بود

گر بهای خون ما خاک تو باشد عیب نیست
زانکه خاک چون تویی از خون ما بهتر بود

پارسایان را نظر کردن به خوبان باک نیست
وان نظر بر روی یار پارسا بهتر بود

من دعا گویم تو دشنامی که خواهی میفرست
پیش ما دشنام یاران از دعا بهتر بود

گر هلاک اوحدی خواهی، بکش،تاخیر چیست؟
در بلا افتادن از بیم بلا بهتر بود
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.