هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از عشق و وفاداری خود سخن می‌گوید و از رنج‌هایی که در این راه متحمل شده است. او با وجود جفاهای معشوق، همچنان به عشق خود پایبند است و در دلش جایگاه ویژه‌ای برای معشوق قائل است.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌تر شعر کلاسیک فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۵۲۳

چشم جان بر اثرت می‌دارم
گوش دل بر خبرت می‌دارم

میکنم جای تو در جان، گر چه
گفتی: از دل بدرت می‌دارم

همچو خاکم بدر افگندی و من
روی بر خاک درت می‌دارم

دوش گفتی که: نداری سر من
به سر تو که سرت می‌دارم

به جفا خونم ازین بیش مریز
که به خون جگرت می‌دارم

دل ترا دوست‌تر از جان دارد
من از آن دوست‌ترت می‌دارم

سپری شد دلم، از بس که درو
ناوک دل سپرت می‌دارم

در تو بستم چو کمر دل، گفتی
کز میان زودترت می‌دارم

اوحدی وار در آیینهٔ دل
همچو نقش حجرت می‌دارم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.