هوش مصنوعی: شاعر از باد صبا می‌خواهد که پیامش را به معشوق برساند. او تأکید می‌کند که پیام باید دقیق و بدون تغییر منتقل شود و از زبان دیگری بیان نشود. شاعر همچنین از صبا می‌خواهد که اگر فرصت مناسبی برای رساندن پیام وجود ندارد، صبر کند و در زمان مناسب پیام را برساند. او از غم و اندوه خود می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، زبان و سبک شعر کلاسیک ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.

غزل شمارهٔ ۶۰۶

ای صبا، حال من بدو برسان
نه چنان سرسری، نکو برسان

سخن من نه بیش گوی و نه کم
آنچه من گویمت، بگو، برسان

به زبان کسش مده پیغام
خود سخن گوی و روبرو برسان

نامه با خودنگاه دار و چو او
با تو گوید که، نامه کو؟ برسان

گر مجالت نباشد اول روز
فرصتی نیک‌تر بجو، برسان

قصهٔ این غریب سرگشته
پیش آن ماه تندخو برسان

حلقه‌ای باز کن ز طرهٔ او
حلقه بگذاشتیم، بو برسان

سخن چشم همچو جوی مرا
بنگار بهانه جو برسان

اوحدی گر چه در غمش یکتاست
تو سلام هزار تو برسان
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.