هوش مصنوعی: این متن به توصیف زندگی رندان و خراباتیان می‌پردازد که با باده‌نوشی و طرب همراه است. رندان با سرافرازی و دستار گرو کرده، و خوبان با رخسار نپوشیده در عربده کوشیده‌اند. متن تأکید می‌کند که بدون باده و فتنه، حریفان و مقیمان هیچ فعلی نپسندیده‌اند. همچنین، اشاره می‌کند که هر دلی که این حال را طلب کرده، پس از دانستن آن دیگر نخروشیده است. در پایان، از اوحدی یاد می‌کند که در پی این باده افتاده و سعادت را دوشیده است.
رده سنی: 18+ این متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و خراباتی است که ممکن است برای مخاطبان جوان تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به باده‌نوشی و عربده‌کشی ممکن است برای سنین پایین تر مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۷۲۲

ماییم و خراباتی پر بادهٔ جوشیده
جز رند خراباتی آن باده ننوشیده

رندان سر افرازش دستار گرو کرده
خوبان طرب سازش رخسار نپوشیده

رندان وی از سستی بر چرخ سبق برده
خوبان وی از مستی در عربده کوشیده

بی‌فتنه مقیمانش فعلی نپسندیده
بی‌باده حریفانش قولی ننوشیده

زان باده چو تر گردی، از صومعه برگردی
وانگاه به سر گردی، ای زاهد خوشیده

هر دل که توانسته این حال طلب کرده
چون حال بدانسته دیگر نخروشیده

تا اوحدی افتاده اندر پی این باده
پستان سعادت را بگرفته و دوشیده
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.