چمن پر گهر شد ز باران ژاله
زمین پر کواکب ز یاقوت لاله

ز شبنم فرو هشت نسرین حمایل
ز سنبل بر افگند سوسن کلاله

به جای می‌لعل پر کرده گلها
ز سیماب رخشنده زرین پیاله

صبا را چمن کرده هر بامدادی
به گلزار پردامنی زر حواله

ز زرورق غنچه بر خوان گلبن
همی پیچد از بهر بلبل نواله

به هر گوشه بینی خرامان و خرم
غزلخوان غزالی به رخ چون غزاله

گرم دستگاه گل و لاله بودی
به گنجی گران می‌نبشتم قباله

کنونست وقت، اوحدی، گر جوانی
چو مرغان عاشق در آیی بناله

بهاری چنین باد و شش ساله ماهی
صبوحی کن از بادهٔ پنج ساله