هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت خطی که با مشک نوشته شده است اشاره می‌کند و از آن به عنوان نمادی از جمال و حسن یاد می‌کند. شاعر از خط مشک‌رنگ به عنوان پاسخی به نامه‌های جمال و حسن یاد می‌کند و از آن به عنوان سحر و جادویی یاد می‌کند که هر کسی را مجذوب خود می‌کند. همچنین، شاعر به بوسه‌هایی که بر این خط زده می‌شود اشاره می‌کند و از آن به عنوان عملی که نه برای ثواب، بلکه برای زیبایی و جذابیت انجام می‌شود، یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از مفاهیم عشق و زیبایی به شیوه‌ای پیچیده و ادبی، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه برای درک کامل دارد.

غزل شمارهٔ ۷۴۳

آن خط عنبرین که چو آبش نبشته‌ای
مشک ختاست، گر چه صوابش نبشته‌ای

هر نامهٔ جمال که در باب حسن تست
زان خط مشک رنگ جوابش نبشته‌ای

از دور چشم بد به رخت نامه‌ای نبشت
بر لب از « ان یکاد» جوابش نبشته‌ای

آورده‌ای به دیدهٔ من خط خون و مست
حکمت روان، اگر چه بر آتش نبشته‌ای

خود نام بوسه نیست درو، آنچه اصل بود
بگذاشتی، مگر بشتابش نبشته‌ای؟

سحرست گرد عارضت آن خط مشکبوی
چون سحر از آن به مشک و گلابش نبشته‌ای

راضی مشو که: بوسه زند هر کسی بر آن
آخر نه از برای ثوابش نبشته‌ای؟

در بست باز خط خوشت خواب اوحدی
گویی مگر ز بستن خوابش نبشته‌ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.