هوش مصنوعی: این متن به موضوعاتی مانند درد و رنج به عنوان پیش‌نیاز شناخت درمان و شفا، شناخت خود به عنوان شرط شناخت خدا، و ناشناخته ماندن عشق و وفا برای کسانی که تجربه‌ای از آن ندارند، می‌پردازد. همچنین اشاره‌ای به مفاهیم عرفانی مانند فنا و بقا دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۳۷۴

تا درد نیابند دوا را نشناسند
تا رنج نبیند شفا را نشناسند

آنها که چو ماهی این بحر نگردند
شک نیست که ماهیت ما را نشناسند

با عشق و هوا برگ و نواراست نیاید
خاموش که عشاق نوا را نشناسند

منصور بقا از گذر دار فنا یافت
نا گشته فنا دار بقا را نشناسند

تا معتکفان حرم کعبهٔ وحدت
خود را نشناسند خدا را نشناسند

یاران وفادار جفا را نپسندند
خوبان جفا کار وفا را نشناسند

آنها که ندارند نم چشم و غم دل
خاصیت این آب و هوا را نشناسند

با عشق تو زیبائی خوبان ننماید
با پرتو خورشید سها را نشناسند

خواجو چه عجب باشد ارش کس نشناسد
شاهان جهاندار گدا را نشناسند
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۷۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.