هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف معشوق و تأثیر عمیق او بر عاشق می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند چشم، زلف، مه، یاقوت، خورشید و... برای بیان احساسات خود استفاده کرده و در پایان از جفای دشمنان گله می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'کفر' و 'ایمان' ممکن است برای مخاطبان جوان تر نیاز به توضیح داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۷۲۳

ای چشم می پرستت آشوب چشم بندان
وی زلف پر شکستت زنجیر پای بندان

مهپوش شب نمایت شام سحرنشینان
یاقوت جان فزایت کام نیازمندان

رویت بدل فروزی خورشید بت پرستان
زلفت بدستگیری اومید مستمندان

از شام روز پوشت سرگشته تیره روزان
وز نقش دلفریبت آشفته نقش بندان

آهوی نیمه مستت صیاد شیرگیران
هندوی بت پرستت زنار هوشمندان

کفرت ز راه تحقیق ایمان پاک دینان
دردت ز روی تعیین درمان دردمندان

خواجو جفای دشمن تا کی کند تحمل
مپسند بروی آخر غوغای ناپسندان
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.