هوش مصنوعی:
این متن یک شعر عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از معشوق و ویژگی‌های او مانند لعل لب، جعد مو، چشم‌های مست و ... با زبان شاعرانه و پر از استعاره و کنایه یاد می‌کند. همچنین، شاعر از درد عشق و جور معشوق سخن می‌گوید و در نهایت از معشوق می‌خواهد که این همه بیداد را بر دل او روا ندارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده و استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های ادبی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'کفر' و 'ایمان' یا 'جور' و 'لطف' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک دارند.
غزل شمارهٔ ۷۲۴
ای می لعل تو کام رندان
جعد تو زنجیر پای بندان
کفر تو ایمان پاک دینان
درد تو درمان دردمندان
لعل تو در خون باده نوشان
چشم تو در چشم چشم بندان
پستهٔ تنگ تو نقل مستان
نرگس مستت بلای رندان
تشنهٔ لعل تو می پرستان
کشتهٔ جور تو مستمندان
جور کشیدم ولی نه چندین
لطف شنیدم ولی نه چندان
بر دل خواجو چرا پسندی
این همه بیداد ناپسندان
جعد تو زنجیر پای بندان
کفر تو ایمان پاک دینان
درد تو درمان دردمندان
لعل تو در خون باده نوشان
چشم تو در چشم چشم بندان
پستهٔ تنگ تو نقل مستان
نرگس مستت بلای رندان
تشنهٔ لعل تو می پرستان
کشتهٔ جور تو مستمندان
جور کشیدم ولی نه چندین
لطف شنیدم ولی نه چندان
بر دل خواجو چرا پسندی
این همه بیداد ناپسندان
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۲۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
