هوش مصنوعی: این شعر بهاری و طبیعت‌گرا، تصاویری زیبا از فصل بهار، گل‌ها، پرندگان و مناظر طبیعی را به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، صحنه‌هایی مانند برپایی خیمه‌ی گل‌ها، آواز بلبلان، شکوفه‌های رنگارنگ و طراوت طبیعت را توصیف می‌کند.
رده سنی: 12+ این شعر با وجود زیبایی و تصاویر شاعرانه، از واژگان و مفاهیم نسبتاً پیچیده‌ای استفاده می‌کند که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال نامفهوم باشد. همچنین، درک استعاره‌ها و تشبیه‌های به کار رفته نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی دارد.

غزل شمارهٔ ۸۰۶

تخت خیری بین دگر بر تختهٔ خارا زده
خیمه سلطان گل بر دامن صحرا زده

دوستان در بوستان برگ صبوحی ساخته
بلبلان گلبانگ بر طوطی شکر خا زده

از شقایق در میان سبزه فراش ربیع
چار طاق لعل بر پیروزه گون دیبا زده

زرگر باد بهاری از کلاه سیم دوز
قبه‌ئی از زر بنام نرگس رعنا زده

خوش نوایان چمن در پردهٔ عشاق راست
نوبت نوروز بر بانگ هزار آواز ده

غنچه همچون گلرخی کو داده باشد دل بباد
دست در پیراهن زنگاری والا زده

از چراغ بوستان افروز شمع زر چکان
باد آتش در نهاد لالهٔ حمرا زده

نو عروسان چمن در کله‌های فستقی
تاب در مرغول ریحان سمن فرسا زده

دمبدم در گوشه‌های باغ گوید باغبان
چشم خواجو بین دم از سر چشمه‌های ما زده
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.