هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار و نوروز می‌پردازد و از عناصری مانند سنبل، گل، بلبل، و شراب برای توصیف شادی و نشاط این فصل استفاده می‌کند. همچنین، در بخشی از شعر به موضوع فراق و اندوه اشاره شده است.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و اشاره به شراب و مستی است که برای مخاطبان جوان و بزرگسال مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۸۲۱

ای خوشه چین سنبل پرچینت سنبله
وی بر قمر ز عنبر تر بسته سلسله

وی تیر چشم مست تو پیوسته در کمان
وی آفتاب روی تو طالع ز سنبله

بازار لاله بشکن و مقدار گل ببر
برلاله زن گلاله و برگل فکن کله

در ده شراب روشن و در تیره شب مرا
از عکس جام باده برافروز مشعله

فصل بهار و موسم نوروز خوش بود
در سر نوای بلبل و در دست بلبله

گل جامه چاک کرده و نرگس فتاده مست
وز عندلیب در چمن افتاده غلغله

در وادی فراق چو خواجو قدم زند
از خون دل گیاش بروید ز مرحله
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۲۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.