۴۲۸ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۳۳

مرگ سبکروان طلب، آرمیدن است
چون نبض، زندگانی ما در تپیدن است

در شاهراه عشق ز افتادگی مترس
کز پا فتادن تو به منزل رسیدن است

از قاصدان شنیدن پیغام دوستان
گل را به دست دیگری از باغ چیدن است

نومیدیی که مژدهٔ امید می‌دهد
از روی ناز نامهٔ عاشق دریدن است

چون شیر مادرست مهیا اگرچه رزق
این جهد و کوشش تو به جای مکیدن است

صائب ز اهل عقل شنیدن حدیث عشق
اوصاف یوسف از لب اخوان شنیدن است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.