هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به موضوعاتی مانند حفظ آبرو، ناامیدی از عمر و زمانه، تلاش برای یافتن هویت خویش و ترس از سرنوشت می‌پردازد. او از بی‌وفایی عمر و تلاش برای حفظ جایگاه خود سخن می‌گوید و نگران آینده‌ای است که ممکن است بر وفق مرادش نباشد.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن، نیاز به درک و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در سنین نوجوانی به بعد قابل درک است. همچنین، موضوعاتی مانند ناامیدی و جستجوی هویت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
غزل شمارهٔ ۹۳
سیراب در محیط شدم ز آبروی خویش
در پای خم ز دست ندادم سبوی خویش
در حفظ آبرو ز گهر باش سخت‌تر
کاین آب رفته باز نیاید به جوی خویش
خاک مراد خلق شود آستانه‌اش
هر کس که بگذرد ز سر آرزوی خویش
از نوبهار عمر وفایی نیافتم
چون گل مگر گلاب کنم رنگ و بوی خویش
از مهلت زمانهٔ دون در کشاکشم
ترسم مرا سپهر برآرد به خوی خویش
صائب نشان به عالم خویشم نمی‌دهند
چندان که می‌کنم ز کسان جستجوی خویش
در پای خم ز دست ندادم سبوی خویش
در حفظ آبرو ز گهر باش سخت‌تر
کاین آب رفته باز نیاید به جوی خویش
خاک مراد خلق شود آستانه‌اش
هر کس که بگذرد ز سر آرزوی خویش
از نوبهار عمر وفایی نیافتم
چون گل مگر گلاب کنم رنگ و بوی خویش
از مهلت زمانهٔ دون در کشاکشم
ترسم مرا سپهر برآرد به خوی خویش
صائب نشان به عالم خویشم نمی‌دهند
چندان که می‌کنم ز کسان جستجوی خویش
۱۰۳۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
