هوش مصنوعی:
شاعر از عشقی سوزان سخن می‌گوید که تا پایان عمر با او خواهد بود و از تقدیر و مرگ به عنوان خیاطی یاد می‌کند که پیراهن زندگی را می‌دوزد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی مرتبط با مرگ و تقدیر است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار می‌باشد.
دوبیتی شمارهٔ ۶
محبت آتشی در جانم افروخت
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل می بایدش دوخت!
که تا دامان محشر بایدم سوخت
عجب پیراهنی بهرم بریدی
که خیاط اجل می بایدش دوخت!
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۵
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
