هوش مصنوعی: این شعر به توصیف عشقی دوگانه و متناقض می‌پردازد که هم شیرین و هم تلخ است. شاعر از جفاها و سخنان خصمانه معشوق که همزمان لذیذ هستند، سخن می‌گوید و به تضاد بین صلح و غضب، زندگی و مرگ، و زهر و شیرینی اشاره می‌کند. این متن احساسات پیچیده عاشقانه را با تصاویر شاعرانه بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و تضادهای احساسی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق و مضامین عاشقانه متناقض نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه عاطفی دارد.

غزل شمارهٔ ۲۸۷

ای شربت جفای تو هم تلخ و هم لذیذ
خصمانه حرفهای تو هم تلخ و هم لذیذ

رد جام عشوه ریخته میها به زهر چشم
چشم غضب نمای تو هم تلخ و هم لذیذ

صلح و حیات و مرگ بهم داده‌ای که هست
وقت غضب ادای تو هم تلخ و هم لذیذ

دی زهر و انگبین بهم آمیختی که بود
دشنام جان فزای تو هم تلخ و هم لذیذ

ای دل ز خشم و صلح به آن لب سپرده یار
صد شربت از برای تو هم تلخ و هم لذیذ

امشب دهنده می و نقلی که صد اداست
با لعل دلگشای تو هم تلخ و هم لذیذ

در عشق کس نداد شرابی به محتشم
از ماسوا سوای تو هم تلخ و هم لذیذ
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.