هوش مصنوعی: این شعر از عشق و زیبایی سخن می‌گوید و با تصاویر شاعرانه‌ای مانند رستاخیز، آفتاب، و زلف مشگ‌بیز، احساسات شدید و پیچیده را بیان می‌کند. شاعر از تلاش برای وصال و مبارزه با سرنوشت می‌گوید و در نهایت، به تلخی صبر و عشق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی نیاز به درک ادبی نسبتاً بالایی دارد.

غزل شمارهٔ ۳۱۷

ای در زمان خط تو بازار فتنه تیز
انجام دور حسن تو آغاز رستخیز

جولانی تو راست که جولان ز لعب تو
صد رستخیز خاسته از هر نشست و خیز

هر روز می‌کند ز ره دعوی آفتاب
کشتی حسن با تو قدر لیک در گریز

داده خواص نافه به ناف زمین هوا
هرگه به جنبش آمده آن زلف مشگبیز

دانی که چیست دوستی و کوشش وصال
با جان خود خصومت و با بخت خود ستیز

تلخی صبر گفت ولی کرد آشکار
عذری ز پی بجنبش لبهای شهد ریز

هرچند آتشش بود افسرده محتشم
او تیز می‌کند به نگه‌های تیز تیز
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۱۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.