محل گرمی جولان بزیر سرو بلندش
قیامتست قیامت نشست و خیز سمندش

تصرف از طرف اوست زان که وقت توجه
دراز دست‌تر از آرزوی ماست کمندش

میانهٔ هوس و حسن بسته‌اند به موئی
هزار سلسله برهم ز جعد سلسله بندش

نهاد یاری مهر و وفا به یکطرف آخر
دل ستیزه کز جنگجوی جور پسندش

هزار جان گرامی فدای ناوک یاری
که گاه گاه شود پر کش از کمان بلندش

ز خلق دل به کسی بند اگر حریف شناسی
که نگسلد ز تو گر همه از آهنست می‌شکنندش

مدار باک اگر کرد دل به من گله از تو
که پیش ازین ز تو بسیار دیده‌ام گله‌مندش

درم خریده غلام ویست محتشم اما
صلاح نیست که گویم خریده است به چندش

«محتشم کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir