هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عارفانه، بیانگر احساس بندگی و عشق عمیق شاعر به معشوق است. او با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، عشق خود را به معشوقی توصیف می‌کند که با نگاه و رفتارش، شاعر را مجذوب خود کرده است. شاعر حتی حاضر است در برابر تمامی نازها و غلط‌اندازهای معشوق سر فرود آورد و بنده‌وار او را بپرستد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی کافی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۴۵

مهر بیگانگی آغاز تو را بنده شوم
میل آمیخته با ناز تو را بنده شوم

من خورم تیر نظر گرچه به غیر اندازی
التفات غلط‌انداز تو را بنده شوم

صد جهان پرده دریدی و همان راز مرا
محمی محرمی راز تو را بنده شوم

زان عیادت که نمودی به فرستادن غیر
زنده‌ام ساختی اعجاز تو را بنده شوم

خود به خواب خوش و پرداخته محفل از دل
نرگس شعبده پرداز تو را بنده شوم

روز محشر که نهد بند به دل قامت حور
من همان سرو سرافراز تو را بنده شوم

محتشم ساختی او را به سخن رام آخر
معجز طبع سخن ساز تو را بنده شوم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.