هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و پراحساس، توصیفی زیبا از معشوق و جذابیت‌های او ارائه می‌دهد. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند چشم‌های واله، نرگس شهلای، و قامت رعنای معشوق، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند. همچنین، اشاراتی به انتظار، رقص، و زیبایی‌های طبیعت در ارتباط با معشوق وجود دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، درک برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی可能需要 سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی.

غزل شمارهٔ ۵۱۲

باز امشب ز اقتضای شوخ طبعی‌های او
بر سر غوغاست با من چشم بر غوغای او

در حجابست از لب و گوش آن چه می‌گوید به من
با دو چشم والهٔ من نرگس شهلای او

انتظار از آن سوارم می‌کشد کز بار ناز
بس گران می‌جنبد از جارخش استغنای او

در صبوحی می‌تواند کرد پیش از آفتاب
روز را از شب جدا روی جهان آرای او

چون به عزم رقص می‌آید به جنبش قامتش
عشوه پنداری که می‌ریزد ز سر تا پای او

پیش از آن کاید به رقص از انتظارم می‌کشد
نیم جنبشهای مخفی او قد رعنای او

باغبان چندان که گل می‌چیند از بالای شاخ
من گل عیش و طرب می‌چینم از بالای او

در صف بیگانه خوبان دیده‌ام ماهی که هست
صد نشان از آشنائی بیش در سیمای او

داد دقت داده تا آورده جنبش در قلم
صانع یکتا برای حسن بی‌همتای او

مشتری اینست اگر افتاد بر بالای هم
می‌شود امروز صد خون بر سر کالای او

می‌سزد کان خسرو خوبان به این نازد که هست
کوه‌کن رسوای شیرین محتشم رسوای او
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.