هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی از تجربیات و حالات روحی شاعر سخن می‌گوید. در آن از مفاهیمی مانند عشق، رهایی، اسارت، و جستجوی معنا استفاده شده است. شاعر از جام شراب، دام‌های زندگی، و خورشید به عنوان نمادهایی برای بیان احساسات خود بهره می‌برد. همچنین، اشاره‌ای به عرفان و شب‌های عارفانه دارد که نشان‌دهنده‌ی عمق تفکر شاعر است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و دام نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

غزل شمارهٔ ۵۴۹

دی باز جرعه نوش ز جام که بوده‌ای
صد کام تلخ کرده به کام که بوده‌ای

آنجا که بود بهر تو در خاک دامها
دام که پاره کرده ورام که بوده‌ای

آنجا که جسته‌اند تو را چون هلال عید
به رقع گشودهٔ ماه تمام که بوده‌ای

سرگرمیت چو برده به کسب هوا برون
خورشیدوار بر در و بام که بوده‌ای

ای صد هزار صید دل آزاد کرده‌ات
خود صیدوار بسته دام که بوده‌ای

شب عارفانه ساقی بزم که گشته‌ای
تا روز جرعه نوش ز جام که بوده‌ای

در حالت شکفتگی از رغم محتشم
حالت طلب ز طرز کلام که بوده‌ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۴۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.