هوش مصنوعی: این متن شعری است که به توصیف زیبایی‌ها و ویژگی‌های خاص یک فرد می‌پردازد. از چشمان سیاه و جذاب تا صبر و شکیبایی، قدرت و حسن یوسف‌گونه، همه به زیبایی ترسیم شده‌اند. همچنین، اشاره‌هایی به رقابت، گناه و پاکی نیز در آن دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و مفاهیم مانند «گناه» و «رقابت» نیاز به درک بیشتری از زندگی و تجربیات انسانی دارند.

غزل شمارهٔ ۵۶۴

سرلشگر حسن است نگاهی که تو داری
ترکش کش او چشم سیاهی که تو داری

جوشن در صبر است شکیبنده دلان را
رخساره چون پنجه ماهی که تو داری

بر قدرت خود تکیه کند حسن چو گردد
صیقل گرمه طرف کلاهی که تو داری

بر یوسفیت حسن گواه است و عجب نیست
صد دعوی ازین به گواهی که تو داری

به نما به ملک روی که سازد ز رقابت
در نامه من ثبت گناهی که تو داری

ز آلودگی بال ملایک به حذر باش
ای اشگ جگرگون سر راهی که تو داری

در بزم سبک می‌کندت محتشم امشب
بی‌لنگری شعلهٔ آهی که تو داری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۶۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.