ای پیش تو ماه آسمان خیره
وز روی تو آب روشنان تیره

در چشم تو روی مردمی پیدا
در روی تو چشم مردمان خیره

بر درج درت ز لعل پیرایه
بر طرف مهت ز مشک زنجیره

با چشم تو نرگس است همخوابه
با لعل تو شکر است همشیره

همواره درون من به تو مایل
پیوسته رقیب تو ز من طیره

شیرین سخن تو تلخ شد با ما
آری به مرور می‌شود شیره

سیف از در تو شکسته باز آمد
چون لشکر کافر از در بیره

«سیف فرغانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir