هوش مصنوعی: این شعر از عشق، قدرت، عدالت الهی و زیبایی‌های طبیعت سخن می‌گوید. شاعر به توصیف چشمان سیاه و جذاب، تأثیر نگاه، عذرخواهی در روز قیامت، قدرت فرشتگان، غرور و شکار، اسارت دل‌ها به زیبایی‌ها، قدرت پادشاهان، حساب‌رسی در روز قیامت، کیفیت مستی و زیبایی ماه می‌پردازد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی، فلسفی و اجتماعی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند عدالت الهی و قیامت ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال سنگین و پیچیده باشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۰

ترک کمان کشیده دو چشم سیاه تست
تیری که بر نشانه نشیند نگاه تست

امروز هر تنی که به شمشیر کشته‌ای
فردای رستخیز به جان عذر خواه تست

بر دیده‌اش فرشته کشد از پی شرف
خون کسی که ریخته بر خاک راه تست

پای غرور بر سر صید حرم نهد
هر آهویی که قابل نخجیر گاه تست

بس دل اسیر زلف و زنخدان نموده‌ای
بس یوسف عزیز که در بند چاه تست

شاهان به هیچ حیله مسخر نکرده‌اند
ملکی که در تصرف خیل و سپاه تست

روزی که صف کشند خلایق پی حساب
جرمی که در حساب نیاید گناه تست

مستان ز باده‌های دمادم ندیده‌اند
کیفیتی که در نگه گاه‌گاه تست

رخشنده آفتاب فروغی فرو رود
هر جا که جلوهٔ رخ تابنده ماه تست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۹۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.