هوش مصنوعی:
این متن درباره گذر عمر و اهمیت استفاده از زمان حال است. شاعر تأکید می‌کند که با گذشت زمان، دیگران فراموش‌مان می‌کنند، پس باید از زمان کنونی بهره ببریم و به فردا امید نبندیم.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی درباره گذر زمان و مرگ است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
گزیدهٔ غزل ۱۶
پیر شدی گوژ پشت دل بکش از دست نفس
زانکه کمان کس نداد دشمن کین توز را
چون تو شدی ازمیان از تو بروز دگر
جمله فرامش کنند، یادکن آن روز را
خود چو بدیدی که رفت عمر بسان پریر
از پی فردا مدار حاصل امروز را
زانکه کمان کس نداد دشمن کین توز را
چون تو شدی ازمیان از تو بروز دگر
جمله فرامش کنند، یادکن آن روز را
خود چو بدیدی که رفت عمر بسان پریر
از پی فردا مدار حاصل امروز را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
