هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از مهر و محبت، عشق و مستی، و رنج‌های عاشق سخن می‌گوید. شاعر از جدایی و درد عشق می‌نالد و به تقدیر و حکمت الهی اشاره می‌کند. همچنین، از لیلی و مجنون و خسرو و شیرین به عنوان نمادهای عشق یاد می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات به رنج و جدایی نیاز به درک بالاتری از زندگی و عواطف انسانی دارد.
گزیدهٔ غزل ۲۶
مهر بگشای لعل میگون را
مست کن عاشقان محزون را
رخ نمودی و جان من بر دی
اثر این بود فال میمون را
دل من کشته شد بقای تو باد
چه توان کرد حکم بی‌چون را
از درونم نمی‌روی بیرون
در گرفتی درون و بیرون را
نام لیلی براید اندر نقش
گر بریزند خون مجنون را
گفت خسرو نگیردت ما ناک
خاصیت سلب گشت افسون را
مست کن عاشقان محزون را
رخ نمودی و جان من بر دی
اثر این بود فال میمون را
دل من کشته شد بقای تو باد
چه توان کرد حکم بی‌چون را
از درونم نمی‌روی بیرون
در گرفتی درون و بیرون را
نام لیلی براید اندر نقش
گر بریزند خون مجنون را
گفت خسرو نگیردت ما ناک
خاصیت سلب گشت افسون را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
