هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی‌های فصل بهار و طبیعت می‌پردازد، با تصاویری از گلها، باغها و صبح بهاری. همچنین، اشاره‌ای به گذرا بودن زمان و ضرورت لذت بردن از لحظات دارد.
رده سنی:
12+
محتوا از نظر ادبی و مفهومی برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بخش است. همچنین، عدم وجود مضامین نامناسب یا پیچیده‌ی غیرقابل هضم برای گروه‌های سنی پایین‌تر، این رده‌بندی را توجیه می‌کند.
گزیدهٔ غزل ۲۷
بهار پرده بر انداخت روی نیکو را
نمونه گشت جهان بوستان مینو را
یکی در ابر بهاری نگر ز رشتهٔ صبح
چگونه می‌گسلد دانه‌های لولو را
سفر چگونه توان کرد در چنین وقتی
ز دست چون بتوان داد روی نیکو را
به باغ غرقهٔ خون است لاله دانی چیست
ز تیغ کوه بریده است روزگار او را
بیا که تا به چمن در رویم و بنشینیم
ببوی گل بکف آریم جام گلبو را
نمونه گشت جهان بوستان مینو را
یکی در ابر بهاری نگر ز رشتهٔ صبح
چگونه می‌گسلد دانه‌های لولو را
سفر چگونه توان کرد در چنین وقتی
ز دست چون بتوان داد روی نیکو را
به باغ غرقهٔ خون است لاله دانی چیست
ز تیغ کوه بریده است روزگار او را
بیا که تا به چمن در رویم و بنشینیم
ببوی گل بکف آریم جام گلبو را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۶
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
