هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از عشق و درد سخن می‌گوید. او با تصاویری مانند سوختن لباس در چمن و تشبیه آن به شعلهٔ لاله، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، از نوشیدن شراب و بخشیدن حق لب به پیاله به عنوان استعاره‌ای از عشق و فداکاری یاد می‌کند.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به نوشیدن شراب ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
گزیدهٔ غزل ۳۱
سوختهٔ رخت اگر سوی چمن گذر کند
در دل خود گمان کند شعله گرم لاله را
تو ز پیاله می‌خوری من همه خون که دم به دم
حق لبم همی دهی از لب خود پیاله را
در دل خود گمان کند شعله گرم لاله را
تو ز پیاله می‌خوری من همه خون که دم به دم
حق لبم همی دهی از لب خود پیاله را
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
