هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر ارزش و منزلت بالای دوست (یا معشوق) است که مانند گوهری گرانبها و دست‌نیافتنی است. شاعر تأکید می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند به جایگاه واقعی او پی ببرد و حتی گمان نیز به یقین او نمی‌رسد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی و زبان فاخر فارسی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
گزیدهٔ غزل ۱۸۳
ای درج لعل دوست مگر خاتم جمی
زینسان که دست کس به نگینت نمی‌رسد
هرگز ترا چنان که تو بی کس نشان نداد
پای گمان به صد یقینت نمی‌رسید
زینسان که دست کس به نگینت نمی‌رسد
هرگز ترا چنان که تو بی کس نشان نداد
پای گمان به صد یقینت نمی‌رسید
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۸۲
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
