هوش مصنوعی:
این متن بیانگر درد و رنج ناشی از هجران و جفاست. شاعر از تلخی‌های زندگی و غم هجران می‌نالد و تصمیم می‌گیرد که برای رهایی از این غم، جان خود را فدا کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد. همچنین، اشاره به فدا کردن جان نیازمند درک بالاتری از احساسات و موقعیت‌های پیچیده است.
گزیدهٔ غزل ۱۸۴
کسی تلخی من داند که بیند خندهٔ شیرین
کسی خون خوردنم داند که بیند گریهٔ فرهاد
مرا تا کی غم هجر تو پامال جفا دارد
بخواهم داد جان بر باد ازین غم هر چه باداباد
کسی خون خوردنم داند که بیند گریهٔ فرهاد
مرا تا کی غم هجر تو پامال جفا دارد
بخواهم داد جان بر باد ازین غم هر چه باداباد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۸۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
