هوش مصنوعی: این متن شعری است که به زیبایی‌های طبیعت و عناصر آن مانند گل، بنفشه، نسیم صبا، ریحان و لاله می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌های زیبا، ارتباط بین عناصر طبیعی و هنر نوشتن را توصیف می‌کند.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم شاعرانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان ادبی و پیچیدگی‌های زبانی آن، مناسب مخاطبان نوجوان و بزرگسال است.

گزیدهٔ غزل ۲۴۴

خطی که بر سمن آن گل عذار بنویسد
بنفشهٔ نسخهٔ آن بربهار بنویسد

نسیم باد صبا شرح آن خط ریحان
به مشک بر ورق لاله زار بنویسد

سواد خط یاقوت اگر دهند دستش
برآفتاب به خط غبار بنویسد
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۴۳
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.