هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر به زیبایی معشوق و تأثیر آن بر زمین و آسمان اشاره می‌کند. او عشق خود را به معشوق بیان می‌کند و می‌گوید که حاضر است جان خود را در ازای بوسه‌ای از معشوق بفروشد. همچنین، شاعر از دل‌بستگی و اسارت خود در زلف معشوق سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
گزیدهٔ غزل ۲۵۸
بلایی گشت حسنت بر زمین و هم‌چو تو ماهی
اگر برآسمان باشد بلای آسمان باشد
ببوسی می‌فروشم جان به شرط آنکه اندر وی
اگر جز مهر خود بینی مراجان رایگان باشد
دل خود را به زلف چون خودی بربند تادانی
که جان چون منی اندر دل شب بر چسان باشد
اگر برآسمان باشد بلای آسمان باشد
ببوسی می‌فروشم جان به شرط آنکه اندر وی
اگر جز مهر خود بینی مراجان رایگان باشد
دل خود را به زلف چون خودی بربند تادانی
که جان چون منی اندر دل شب بر چسان باشد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۵۷
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
