۲۸۰ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۲۷۶

ره ده ای دیده و خار مژه را یک سو کن
که خرامان و خوش آن سرو روان باز آمد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۲۷۵
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۲۷۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.