هوش مصنوعی:
شاعر از تضاد بین زیبایی و حیات بخشی گل در جهان و رنج خود از بوی گل که یادآور فردی دیگر است و باعث از دست رفتن جانش می‌شود، سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و غمگین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
گزیدهٔ غزل ۳۴۱
شد جهان زنده به بوی گل ولی من چون زیم
کز گلم بوی کسی می‌آید و جان می رود
کز گلم بوی کسی می‌آید و جان می رود
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۴۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
