هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و آرزوی بی‌پایان خود به معشوق می‌گوید و بیان می‌کند که عمر و صبرش در جستجوی او سپری شده است. حتی با رفتن معشوق، بوی او و دل‌های عاشقان همچنان به دنبال او هستند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و حسرت‌آمیز موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، این شعر نیاز به درک نسبی از ادبیات و احساسات پیچیده دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد توسعه می‌یابد.

گزیدهٔ غزل ۳۴۲

عمری در آرزوی تو رفتست و می‌رود
صبرم به جستجوی تو رفته است و می‌رود

رفتی و بوی زلف تو ماند و هزار دل
دنبال تو به بوی تو رفتست و می‌رود
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۳۴۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۳۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.