هوش مصنوعی:
شاعر از نسیم می‌خواهد که اگر به حرم معشوق راه یافت، نشانه‌های قدم او را ببوسد. او اشاره می‌کند که میان عاشق و معشوق نیازی به واسطه نیست، اما با این حال دردهای عشق را به رشته تحریر درآورده است.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
گزیدهٔ غزل ۴۱۵
گر ای نسیم ترا ره دهند درحرمش
ببوس از من خاکی نشانهٔ قدمش
میان دلبر و دل حاجت رسالت نیست
و لیک هم بنوشتیم ماجرای غمش
ببوس از من خاکی نشانهٔ قدمش
میان دلبر و دل حاجت رسالت نیست
و لیک هم بنوشتیم ماجرای غمش
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۱۴
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
