۲۳۰ بار خوانده شده

گزیدهٔ غزل ۴۲۲

آن سخن گفتن تو هست هنوزم در گوش
وان شکر خندهٔ شیرین تو از چشمهٔ نوش

گریه می‌آیدم از دور به آواز بلند
که از آن گریه نمی‌آیدم آواز به گوش

ای به خشم از برمن رفته و تنها خفته
چشم را گوی که چندین طرف خواب بپوش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۲۱
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.