هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که با دیدن نام معشوق در نامه‌ای، آن را بوسیده و به یاد او افتاده است. او اظهار می‌کند که تنها هنر نامه این است که نام معشوق را در خود دارد، اما از سوی معشوق پاسخی دریافت نکرده است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. همچنین، زبان و سبک شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
گزیدهٔ غزل ۴۵۷
چو نام تو در نامه‌ای دیده‌ام
بنامت که بردیده ما لیده‌ام
به یاد زمین بوس درگاه تو
سراپای آن نامه بوسیده‌ام
جز این یک هنر نیست مکتوب را
وگر نیست باری من این دیده‌ام
که آن‌ها که درروی او خوانده‌ام
جوابی ازو باز نشنیده‌ام
بنامت که بردیده ما لیده‌ام
به یاد زمین بوس درگاه تو
سراپای آن نامه بوسیده‌ام
جز این یک هنر نیست مکتوب را
وگر نیست باری من این دیده‌ام
که آن‌ها که درروی او خوانده‌ام
جوابی ازو باز نشنیده‌ام
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۴۵۶
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
