هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و معنوی است که به توصیف عظمت و قداست یک وجود مقدس می‌پردازد. در این شعر، از تشبیهات و استعاره‌های زیبا برای بیان ویژگی‌های روحانی و الهی این وجود استفاده شده است. مفاهیمی مانند دولت، رحمت، غفران، و عرفان در این شعر به چشم می‌خورند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۵۵

شبِ قَدْر است جسمِ تو، کَزو یابَنْد دولت‌ها
مَه َبدرْاست روحِ تو، کَزو بِشْکافْت ظُلْمَت‌ها

مَگَر تقویم یَزدانی، که طالِع‌ها دَرو باشد
مَگرَ دریایِ غفُرانی، کَزو شویَند زَلَّت‌ها

مَگر تو لوحِ مَحفوظی، که درسِ غَیب ازو گیرند
و یا گنجینهٔ رَحمَت، کَزو پوشَند خِلْعَت‌ها

عَجَب تو بیتِ مَعْموری، که طَوّافانَش اَمْلاکَند
عَجَب تو رَقِ مَنْشوری، کَزو نوشَند شَربت‌ها

و یا آن روحِ بی‌چونی، کَزین‌ها جُمله بیرونی
که در وِیْ سَرنگون آمد تَأمُّل‌ها و فِکْرَت‌ها

ولی بَرتافت بر چون‌ها، مَشارِق‌هایِ بی‌چونی
بر آثارِ لطیفِ تو،غَلَط گشتنداُلْفَت‌ها

عجایب یوسُفی چون مَهْ، که عکسِ اوست در صد چَهْ
 ازو افتاده یَعقوبان به دام و جاهِ مِلَّت‌ها

چو زُلفِ خود رَسَن سازد، زِ چَه‌هاشان بَراندازد
کَشَدْشان در بَرِ رَحمَت، رَهانَدْشان زِ حیرت‌ها

چو از حیرت گُذَر یابَد صِفاتْ آن را که دَریابَد
خَمُش که بَس شِکَسته شُد، عبارت‌ها و عِبْرت‌ها
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.